سلام به همه دوستای عزیزم
قبل از اینکه بحث رو ادامه بدم لازم میدونم یک توضیح کوچولو بنویسم:
دوستان خوبم،سوال من در پست قبل این بود که چرا ما خودمون ناراحتی ها و غصه هامون رو چندبرابر میکنیم،من خیلی خوب درک میکنم که توی زندگی مشکلات خیلی تلخی وجود داره و مگر میشه ما ادعای انسان بودن بکنیم و بعد برای یک اتفاق تلخ ناراحت نشیم؟!من اصلا نمی خوام بگم وقتی یک شکست در هر رابطه ایی پیش میاد اونو فراموش کنید یا در اوج ناراحتی بخندید..بلکه به نظر من باید اجازه داد بحران روحی سیر معمول خودش رو طی کنه اما درکنارش به جای اینکه با عذاب دادن خودمون باعث شدت گرفتن افسردگیمون بشیم باید آسیب های روحیمون رو ترمیم کنیم...من سعی میکنم توی این پست راه حل هایی که خودم تجربه کردم یا توی کتابها خوندم و یا دوستانم برام گفتن رو می‌نویسم...
معمولا وقتی توی زندگی یک حادثه تلخی پیش میاد توی اون موقعیت لازمه به شکلی عصبانیت یا غصه هامون رو تخلیه کنیم...توی اینجور مواقع وجود یک دوست یا یک عضوی از خانواده که بهش اطمینان داریم برای گفتن حرفهامون خیلی خوبه اما معمولا چون توی این حالت حرفهایی می‌زنیم که از روی عصبانیت یا ناراحتیه و ممکنه بعدا برامون ایجاد دردسر کنه و یا اصلا شاید کسی رو برای حرف زدن نداشته باشیم بهترین راه اینه که به یک جای خلوت برید و تمام حرفهاتون( حتی نا*سزا)توی کاغذ بنویسید...اینقدر به این نوشتن ادامه بدید تا کاملا ذهنتون خالی بشه...موقع نوشتن هم اجازه بدید تمام احساسات روحیتون مثل گریه،عصبانیت و...تخلیه بشه،ممکنه این نوشتن چندروز طول بکشه تا نتیجه مطلوب رو بگیرید..اشکالی نداره..فقط سعی کنید بدون تعارف با خودتون همه چیز رو بنویسید!
سعی کنید به محض اینکه نشانه کوچکی از بازگشت ناراحتی در خودتون مشاهده کردید سریع با نوشتنش اونرو از ذهنتون خارج کنید.
با حفظ گذشته در زمان حال زندگی کنید!کسایی که از خودشون یا دیگران توقع دارند گذشته رو به راحتی فراموش کنند معمولا با شکست مواجه میشن،چون اینکار اصلا امکان پذیر نیست!..اجازه بدید گذشته مثل یک کتاب بسته توی ذهنتون باقی بمونه و تمام توجهتون رو معطوف به اتفاق هایی کنید که در زمان حال جریان داره و با تمام قوا تلاش کنید از اونها لذت ببرید...گاهی اینقدر توی رویاپردازی کردن در مورد گذشته غرق میشیم که فرصتهای خوب زمان حال رو از دست میدیم...پس سعی کنید توی لحظه زندگی کنید و از تک تک اتفاقای زندگیتون(حتی اگرخیلی کوچیک هستند) لذت ببرید...تا حالا فکر کردید خوردن یک بستنی در هوای خیلی گرم یا شستن موها با یک شامپوی خیلی خوش بو چقدر لذت بخشه!
به طور منظم توی ظاهرتون و محیط اطرافتون تنوع ایجاد کنید!یکنواختی همیشه باعث کسالت و افسردگی میشه...گاهی تغییر مدل مو یا ابرو یا اضافه کردن یک شاخه گل یا هرچیزی که دوست دارید به محیط اطرافتون باعث تحول عجیبی توی روحیتون میشه...پس هیچ وقت نسبت به ظاهرتون و محیط اطرافتون بی توجه نباشید و سعی کنید با تغییراتی که ایجاد میکنید اعتماد به نفستون رو افزایش بدید و محیط رو برای خودتون دلپذیر کنید.
هر روز صبح که از خواب بیدار میشید به خودتون یک جمله امیدوار کننده بگید!مثلا:امروز حتما اتفاقات خوبی توی زندگیم میفته !تلقین جملات امیدوار کننده و تلاش برای ایجاد حس خوشحالی میتونه باعث ایجاد انرژی مثبت و احساس شادی بشه.
در طول هفته یک زمانی رو به خودتون اختصاص بدید،توی این تایم سعی کنید کارهای مورد علاقتون رو انجام بدید،مثلا میشه خرید کرد،یک کتاب خوب خوند،به یک دوست قدیمی تلفن کرد...هر کاری که روی شما تاثیر مثبت داره و باعث خوشحالیتون میشه انجام بدید.
هر روز دوش بگیرید! شاید به نظرتون خیلی عادی باشه اما دوش گرفتن با آب ملایم(کمی خنک)و استفاده از صابونها و شامپوهایی که بوی اونها رو دوست دارید خیلی باعث آرامش میشه...
از معاشرت با افرادی که دائم در پی یادآوری اتفاقات تلخ زندگیتون هستند و یا با حرفهاشون باعث رنجش شما میشن در حد امکان اجتناب کنید، افراد منفی باف که فقط بلدند نیمه خالی لیوان رو ببینند و یا با حرفهاشون باعث ناامیدی میشن و کاری به جز انتقال امواج منفی ندارن عاملی هستن برای بر باد دادن تلاشهای آرامش بخش شما...چرا تعارف کنیم میتونیم بهشون خیلی مودبانه تذکر بدیم و اگر رعایت نکردند ارتباطتمون رو محدود یا قطع کنیم
ادامه دارد...
پ . ن :دوستای خوبم شما هم اگر روشی رو تجربه کردید که مفید بوده حتما بنویسید (در ضمن خوشحال میشم اگر نظرتون رو در مورد این بحثی که شروع کردم بنویسید...اگر هم فکر میکنید زیاد مفید نیست بگید که تمومش کنم 
)